Je comfortzone klinkt gezellig en comfortabel maar dat hoeft in werkelijkheid niet zo te zijn. Mijn comfortzone, wat betreft werk, voelde als weinig uitdagend en werken op de automatische piloot. Een tijd geleden voelde ik dat het tijd was om uit deze comfortzone te stappen. Maar hoe doe je dat?

In een bericht las ik dat er 3 zones volgen als je besluit uit je comfortzone te stappen.

De eerste zone die volgt is de Angstzone, deze uitte zich bij mij in het gebrek aan zelfvertrouwen, ‘kan ik het wel?’, ‘wat heb ik te bieden?’ en nog enkele van deze uitspraken die mijn eigenwaarde geen positieve boost gaven. Gelukkig won het vertrouwen in een goede afloop het van de angst. Al ging dit met ups en downs, niets gaat in een strakke stijgende lijn. Ik voelde dat tijd werd om als zelfstandig ondernemer verder te gaan. Alleen dan zou ik mij kunnen ontplooien op een manier die bij mij past en waar ik gelukkig van word.
Ik ben mijn hart gaan volgen en zag in dat ik met kinderen wil werken die wat extra aandacht en steun kunnen gebruiken in de huidige maatschappij. Op dat gebied heb ik veel te bieden en dat is ook waar ik blij van word, kinderen laten groeien in hun eigen tempo.

De volgende zone waar ik in terecht kwam was de Leerzone, ik ging uitdagingen aan en overwon problemen. Bij problemen die zich voordeden keek ik allereerst naar de oplossing. Ik heb mij aangemeld voor twee verschillende opleidingen, Trainer mindfulness voor kinderen en Pony Power voor kids. De opleidingen zorgen ervoor dat ik mij specialistischer kan gaan inzetten, dit geeft een positieve energieboost.

De derde zone is de Groeizone. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik in deze zone ben beland. Deze gaat over dromen verwezenlijken, zingeving ervaren in wat je doet en uiteindelijk zal dit mijn nieuwe comfortzone worden. Zover ben ik nog niet en dat is prima. Ik weet dat ik daar ga komen en dat geeft vertrouwen.

Af en toe betrap ik mij erop dat ik terug stap naar de angstzone maar toch is het mij gelukt om niet terug te schieten in angst. Op zo’n moment stel ik mij de vraag of ik echt gelukkig zou worden van het blijven hangen in het bekende, het antwoord bleef alle keren nee. Dit sterkte mij en zorgde ervoor dat ik door bleef gaan.

Dat gun ik iedereen, doen waar je hart ligt, waar je passie voelt en waar werk niet als werk voelt maar als iets van betekenis.